कविता महोत्सब मा भाइ बिनोद रिमालको
"कबिता"
हावा भरेको बेलुन
जस्तै हो कि कसो यो
जिन्दगी
तराइको मैदान देखि
पहाडमा नपुगी आरामता
खोज्दै
अनगिन्ती चाहनाको बिचमा
मेरो पनि रहर कस्तो??
आजभोली प्रिया
भएका छन्!
अनगिन्ति रहरहरु मलाइ
चिनीसकेका छन रहर हरु
कति बेला टुट छ
यो भरोसा
नचाहँदा नचाहँदैपनि
दुष्टहरुले. . .
आमाको ममता लाई
भुलेर अरु कसैको अंगालो
मा कसिएर यहाँ संसार भुल्ने
भोलिलाई बिर्सिएर आफ्ना भाबि
कलिला सन्तानलाई कुल्चिएर
कसरि उसले बताउला र दैब
आमाको ममता अनि बाबाको स्नेह
अनि परिभाषा सहित. .
जिन्दगीको मैदानमा उत्रिएर
यात्राको क्रममा भोलि
उसले हजारौं पाइला
अघि सारेपनि
उस्कै ब्यबहारले
आफै लाई पछारेर
आफ्नै आत्मालेपनि धिक्कार्न
सक्ला
थोत्रो सपना बोकेर अगि
झोल! भिरेर हीडदा पनि
समय को अगाडि हारे पछि
लाचार भएर जिन्दगी सङ
हार्नु पर्दा यहाँ
हावा भरेको बेलुन
जस्तै हो कि कसो यो
जिन्दगी
बिनोद रिमाल
झापा नेपाल
No comments:
Post a Comment
तपाइको सल्लाह सुझाबको लागि हार्दिक कृतज्ञता प्रदान गर्दछु।यश ब्लगमा उपलब्ध लेख रचना लाई अध्यान गरि सहयोग गर्नु भएको मा तपाइलाइ धन्यवाद।कृपया सुझब दिदा अस्लिल शब्दको प्रयोग न गरिदिनु होला।