"तिमिहरु"

ए पापी हरु
किन जताततै पुगेका तिमिहरु
किन तिमिलाइ कुनै बन्धन छैन
कोहि तिम्रो अड्चन छैन ।

के मिल्छ मितिमिलाइ
कोपिला निमोठेर
कस्तो सुखहो अरुको घरबार बिगारेर
कुन गन्तव्य हो अरुको बाटो भत्काएर
किन देख्न सक्दैनौ कसैलाइ खुस
किन देख्न नसक्ने अरु हासेको

के तिमी झै
हामी खोटो हुनु र
के तिमि झै
दिन रात रुनु र
किनआफ्नो आँसु देखाउदै
अरुलाइ तर्साउछौ
किन आफू नासो देखाउदै
अरुलाइ भड्काउछौ

म पनि त यहिको छिमेकी हो
म पनि तिम्रै आफन्त हो
मलाइ तिमिप्रती कुनै डाहा छैन
नत ईष्र्या नै
नजानि नजानी के बिगारेर
ए छिमेकी मैले तिम्रो
तिम्रो के लाए खाए र ए गाउले हरु
बरु भनिदेउ न खुल्लै
यो खाइस त्यो लाइसम सहन्छु
तर
अगाडि हासेर पछि छुरी नगर प्लिज
मेरो साम्ने आउ र भनिदेउ

कुन सजायको भागिदार हो म
कुन पापको सहकर्मी हो म
हैन भने
म बाच्दा तिमी किन रिसाएको
म हास्दा तिमी किन  रसाएको
मागेर लैजाउ मेरो खुसी

रोजेर लौजाउ मेरो सर्बस्व
नाङ्गै पार मलाइ
मेटाइदेउ मेरो लाज
पोती देउ कालो सरिए भरी
लाइदेउ जुताका माला हरु


पुगेन भने
काट मेरो सरि लाई
बनाइ बिलो बाटीदेउ सारालाई
डढाएर  राग बनाउ हाड खुड हरु
खरानी बनाइदेउ मेरो शरीर लाई
तर पनि म बाच्ने छु
मेरो बिचार बाच्ने छ
मेरो समानता हास्ने छ
निस्चलता खेल्ने छ।
हो यहि वरिपरि
यहि आगन भरी
मेरो घर भरी

ए शुभ चिन्तक हरु
ए गाउले हरु
ए छिमेकी हरु
म तिमी झै निर्य कत्ती छैन
म तिनिझै सङ्किर्ण अत्ति हैन
मलाइ पटक पटक मर्न पीडा भो

एकै पटक मारिदेउ
मेरो अस्तित्वो अन्तै सारी देउ
मलाइ निर्मुल पारिदेउ
म तिमिहरु सङ्ग टाढिन चाहन्छु
बरु म मर्न चाहन्छु।

माथी तिर सर्न चाह्न्छु।
ए गाउले हरु
ए शुभ चिन्तक हरु
मलाइ पार लगाइदेउ
मेरो सार लगाइदेउ

………

नबराज सुबेदि….

इटहरी-२ सुनसरि